Ei, isch kumm joo kaum noch hinnerher. Dess heer isch so oft.
Unn es geht mer selwerster so. Ei wo issen es letschte Johr gebliwwe?
Es war voll wie e gestoppt Gonz -- unn wonn isch moin Kallenner 2011 ooguck, ei mer kennt flenne. Unn was hab bisch net alles hinner misch gebracht. Selbscht im RuhestandIsch funktionier, wie e Räädsche in de Uhr. Oons greift ins annere unn wonn isch bei dem oone Zoohrädsche velleischt e bissje oohalle will, doo greift es neekschte schun zu.
Unn iwwer dem vegeht die Zeit, oofach so. Unn donn hawwe mer baufdisdch Advent.
Was donn, schunn widder? Ja, moin Liewer. Schunn widder.
Noo, es iss net meh Goldener Oktober unn es iss aach noch net Woihnachte. Es iss Advent.
Wissener was? Isch mach´s wie die letschte Johre aach.
Unn nemm mir oomol om Daach, so zwische Traum unn Dunkel e Auszeit.
Fer de Advent unn fer misch. Nemm moi Gesongbuch unn les.
E Lied zum Advent, velleischt noor oo Stroph. Damit isch die Zeit merk, die wo jetzert droo iss.
Das Volk, das noch im Finstern wandelt
Bald sieht es Licht, ein großes Licht
Heb in den Himmel dein Gesicht
Und steh und lausche, weil Gott handelt  (EG 20,1)
Aha, isch bin´s gar nit, der wo do hannelt, sondern en gonz Onnerer, mit dem isch gar nit so oft reschen. Also gut , isch stell misch hee unn isch stell die Ohre uff.
Unn donn heer isch, wie die letschte Blätter vum Amberboom im Garte falle - isch heer es es Gekruschbel vun de Schwarzomsele im Laab - isch heer die Turmuhr, wie se leise schlääscht - isch heer die letschte Tön vun de Meise om Futterhäusje - isch heer die Oofongstön vun de a-moll Sonat´vun Bach uff de Geisch , die moi Fraa grad übt - unn isch heer, wie in mir e Stimm saacht: Alles iss gut Ernst Walter - sei dankbar...
Doo iss en Ton in unserer Welt, den host du gar nit gemacht, der iss schun immer doo. En Himmelston.
Mer muss halt genau  heehorsche...Alla, en scheene Advent....